2012 წლის მიწურულს ახალ '' ვინც გინდათ ის დაარქვით'' გახდა ლუკა მოდრიჩი, ხოლო მისმა სატრანსფერო ღირებულებამ 35 მილიონი ევრო შეადგინა. ყველაფერი 1999 წლისათვის ნაცნობი სცენარით წარიმართა, გუნდში მოდის ფეხბურთელი იმ პოზიციაზე სათამაშოდ, რომელიც ვაკანტური არ არის და იქვე ჩნდება კითხვა რისთვის ? ან ვინ დაკარგავს სასტარტოში ადგილს: ოზილი? ხედირა ? ალონსო ? თუ არცერთი...

მოდით გავიხსენოთ და განვიხილოთ ის დაბრკოლებები, რომელთა გადალახვა ხორვატს ხვდა წილად ესპანეთში გადმობარგების შემდგომ. მყისიერად მას შემდეგ, რაც მისი თვირთმფრინავი დაეშვა მადრიდის აეროპორტში დაიწყო პრობლემები. უპირველესყოვლისა ამინდი. ლონდონის შემდეგ, მადრიდის კლიმატს შესაძლოა ჯოჯოხეთის ფილიალიც ვუწოდოთ. შემდეგ მოდის ენობრივი ბარიერი. ის რომ ესპანური მეტყველების გაგება და მასთან ადაპტაცია უფრო რთულია, ვიდრე კოსმოსური ხომალდის მართვა რომ გეკითხათ ამას 99- წელს ნიკოლას ანელკაც დაგიდასტურებდათ. და რათქმაუნდა, კულტურა. ყველა არალათინოსთვის ძალიან რთულია ტრადიციულ სიესტასთან(ესპანელთათვის და სამხრეთ ამერიკელთათვის დამახასიათებელი შუადღის ძილი) შეჩვევა.
ყველა ზემოთაღნიშნული მალევე გადალახა ლუკამ და მადრიდში ჩაფრენიდან ერთ კვირაში განაცხადა, რომ ის ტკბება ამ ქალაქში ცხოვრებით. მისთვის ფუფუნება არ ასოცირდება კომფორტთან. ისტორიული მუზეუმების მოყვარული მოდრიჩი მეუღლესთან და ორ შვილთან ერთად ამჯობინებს თავისუფალი დროით ტკბობას.

დღევანდელი დროის ადეკვატურობიდან გამომდინარე სენტიმენტალურ, პროფესიონალ ფეხბურთელისათვის სხვა ქვეყანაში სათამაშოდ გადაბარგების შემდეგ, სამი რამაა მნიშვნელოვანი: ოჯახთან სიახლოვე, მწვრთნელთან ახლო კომუნიკაციის ქონა(რათა მისი დავალებები სწორად გაიგოს) და პრესის გავლენისგან თავის დაღწევა(რათა მის თამაშზე არ იქონიოს გავლენა).
გასაგებია, რომ ლუკამ მადრიდში გადმობარგების შემდეგ მაშინვე არ დაიწყო გოლების გატანა და საგოლე გადაცემების კეთება, მას ამისთვის დრო დასჭირდა( თუმცა ''იუნაიტედთან'' იმდენად მნიშვნელოვანი გოლი გაიტანა, რომ მხოლოდ ამისთვის უღირდა იმ მომენეტში ფლორენტინოს მისი შეძენა). პირველ სეზონში ის თამაშობდა კარგად, თუმცა არა ინტერგალაქტიკურ დონეზე. ამიტომაც ზოგიერთმა მიმომხილველმა მისი ტრანსფერი შეაფასეს ყველაზე წარუმატებლად( ალექს სონგის შემდეგ). ფაქტია, რომ ისინი შეცდნენ. მოდრიჩისთვის ადვილი არ ყოფილა ''რეალში'' თავის დამკვიდრება, მოედანზე ადგილის პოვნა, დანარჩენებთან შესისხლხორცება. ლუკამ კარტების გახსნა დაიწყო.
ყოველთვის იმოქმედე სწორად : თუ შენ გაქვს სასიცოცხლო რესურსი(დრო), მაშინ შეგიძლია მსოფლიოს ოქროსფრად შეხედო. ლუკას ჰქონდა დრო და მან ეს დრო მაქსიმალურად სწორად გამოიყენა.

მისი ადაპტაცია იმიტომაც გაიწელა, რომ ''რეალში'' სუფევდა არნახული კონკურენცია. აქ არ კმარა ნიჭიერება, შრომისუნარიანობა და მონდომება. აქ საჭიროა ზენიჭიერება, ზეშრომისნუნარიანობა და ზემონდომება, რათა თავი დაიმკვიდრო, წინააღმდეგ შემთხვევაში გადაგთელავენ. მოდრიჩმა ეს ყველაზე უკეთ გაითავისა. მან ერთ-ერთ ინტერვიუში აღნიშნა კიდეც, რომ არ სურს ''რეალის'' ნაწილად ყოფნა, მას სურს გუნდის ლიდერი გახდეს. როგორც დოსტოევსკის აქვს ნათქვამი: ხორვატი გაკადნიერდა და ეს კითხვა არც კი დაჰბადებია.

''ტოტენჰემის'' და ''რეალის'' ლიდერობა აბსოლიტურად განსხვავებული ცნებებია. კაკას მაგალითიც მეტყველებს ამას, თუმცა ლუკასთან ეს პარალელი ურიგოა, მასთან ანალოგიური რამ არ განმეორდება.



ამჟამად, ერთი წლის შემდეგ, პრესეზონის წარმატებით გავლის შემდეგ ლუკა გუნდის კომპასია და ყველაზე მნიშნველოვანი ფეხბურთელიც.( რონალდუს შემდეგ :)). ის იწყებს შეტევებს, ანაწილებს ბურთს, ალაგებს თამაშს, თამაშობს დაცვაშიც ბურთის ართმებაზე. ერთი სიტყვით ორი ფეხბურთელის ფუნქციას მინიმუმ ასრულებს. ამ პატარა ადამიანის თამაშით გულშემატკივრები აღფრთოვანებული ვართ, ვინ წარმოიდგენდა თუ იგი ''რეალის'' მამოძრავებელი ძალა გახდებოდა.

მოდრიჩის ესპანური ისტორია ძალიან წააგავს ყველასთვის კარგადნაცნობ სერიალებს. ხორვატი ახალი პერსონაჟია, თავიდან ისინი ვერ ეწყობიან ერთმანეთს კარგად, მას ბევრი მტერი გამოუჩნდა, რამდენჯერმე სიკვდილსაც გადაურჩა. თუმცა, მაყურებელი იმდენად ეჩვევა მას, რომ მეხუთე სეზონის დამთავრების შემდეგ მოუთმენლად ელის მეექვსის გამოსვლას.

სტატისტიკიდან გამომდინარე არ შეიძლება არ აღინიშნოს ის ფაქტი, რომ სამეფო კლუბში ლუკა მოდრიჩს ამჟამად ყველაზე მეტი ზუსტი პასი აქვს გაკეთებული, ამასთანავე ყველაზე მეტჯერ აქვს ბურთი მეტოქისთვის ართმეული.









მართლაც, რომ იშვიათ ფეხბურთელთა რიცხვს განეკუთვნება ბალკანელი. მოურინიოს შემდეგ, მისი გაწვრთნა ანჩელოტიმ იტვირთა, რომელმაც ძალიან ჭკვიანური პოზიცია შეურჩია მას. კარლიტომ ლუკაში ანდრეა პირლო დაინახა, თუმცა უფრო მობილური და გათანამედროვებული. აი ეს უკვე მართლაც კოსმოსური კომპლიმენტია, უფრო სწორად '' გალაკტიკური''.

ამჟამად იგი საუკეთესო ნახევარმცველია ესპანეთის მასშტაბით და არამარტო..

- ამბობს მეთიუ მაკკონაჰის ''Dallas buyers club'' - ის პერსონაჟის ხრინწიანი ხმით ლუკა მოდრიჩი, დახეულ ჯინსებში.

სერიალის მთავარ გმირს თქვენ საბედნიეროდ კიდევ დიდი ხნის განმავლობაში ნახავთ.

ახლა კი მისმინეთ, ძალიან ყურადღებით.

იქნებ ეს არის საუკეთესო ფეხბურთელი, რომელსაც კი უთამაშია ''რეალის'' ნახევარდაცვაში ზიზუს და ფიგუს შემდეგ ?
მას ჯერ კიდევ ძალიან ბერი რამ აქვს დასამტკიცებელი . . .