ეს სტატია რიგით 100-ე იყო ჩემთვის და გადავწყვიტე დამეწერა , კლუბის ისტორიაში ერთ-ერთ გამორჩეულ მადრიდისტაზე , პრეზიდენტ რამონ მენდოსაზე .

11 წლის წინ მენდოსა გარდაიცვალა , პრეზიდენტი რომლის დროსაც ბრწყინავნდა "ბუტრეს ხუთეული". ადამიანი, რომელსაც ჩემპიონთა ლიგისკენ მიმავალ გზაზე გადაეყარა ბრწყინვალე "მილანი" , რომანტიკოსი რომელსაც მუდამ ატყუებდა ქალი სახელად ჩემპიონთა ლიგა . "bon vivant" რომლისთვისაც "რეალ მადრიდი" იყო კარტის თამაში.

მიუხედავად ამისა არ შეიძლებოდა სხვანაირად ყოფილიფო , თავდაჯერებული რომანტიკოსი გარდაიცვალა გულის შეტევით . 73 წლის ცხოვრების და ათასობით ოცნებებთან ერთად ყოფილმა პრეზიდენტმა სამეფო კლუბისა ( 1986-1995) არ ისურვა დამშივდობებაც კი და გადაწყვიტა უბრალოდ წასვლა . 1000 კილომეტრის მოშორებით "სანტიაგო ბერნაბეუდან" ბაჰამის კუნძულზე , ზუსტად 11 წლის წინ რამონ მენდოსამ , დაასრულა ოცნებები , კოცნა , სიყვარული ან სიძულვილი ... შეიძლება ბოლოს რაზეც ის ფიქრობდა სიკვდილის წინ , ეს იყო ჩემპიონთა ლიგის ტროფეი , მორიგი ქალბატონი , რომლის დაუფლება მან ვერა და ვერ შეძლო .

ამჟამად "ბლანკოსი" განაგრძობს ისევ ბრძოლას სანატრელი ჩემპიონთა ლიგის მოპოვებისათვის, მაგრამ ისევ წარუმატებლად , უეჭველია რომ მენდოსა თვალს ადევნებს ამ ყოველივეს . იმიტომ , რომ თვით მან დაასრულა თავისი ციკლი იმედგაცრუებულმა , დაგღლიმა სხვადასხვა დაბრკოლებებისგან ყოველ წელს .

თამამი , ჭკვიანი , მკაცრი , "bon vivant", ელეგანტური და რისკიანი თავის ცხოვრების განმავლობაში , ამ მეწარმემ , სამართლის და ეკონომიკის ფაკულტეტის კურს დამთავრებულმა , მოიპოვა არც თუ ისე ცუდი ფინანსური მდგომარეობა , CCCR-ში ბიზნესის ხარჯზე . იმ დროისთვის ესპანეთში , სიტყვა "საბჭოთა" ასოციციას იწვევდა ცუდი მანერების მქონე ადამიანთან , გაუზრდელთან .

რამონი არ უნდა წასულიყო სამეფო კლუბიდან , ჩემპიონთა ლიგის თასის გარეშე , რომელთანაც ის ძალიან ახლოს იყო 1988 წელს , იმ ყველაზე მძიმე მატჩებში , 1/2 ფინალურ დაპირისპირებაში "პსვ" -ს წინაამღდეგ მისი გული იქნა სერიოზულად "დაჭრილი".
"ის უნდა ყოფილიყო ჩვენი , მაგრამ მაღლიდან არ გამაფრთხილეს თუ რა იყო ამისთვის საჭირო და რისი გაცემა მომიწევდა მე . თუ კი გამაფრხილებდნენ მე მას დაუფიქრებლად გავცემდი . მემგონი ,რომ ხანდახან თვით ღმერთმაც უნდა ჩაიდინოს გარკვეული საქციელები დაუფიქრებლად" - განაცხადა მან მატჩის შემდგომ . "სახელმწიფო გადატრიალება" , რომელმაც ის დატოვა 1995 წელს კლუბის მართველობის მიღმა. მანამ სანამ მან მოასწრო ნივთების შეგროვება თავის კაბინეტში ( სინამდვილეში კი მისი ნივთები , წაიღო კაბინეტიდან , გვიან ღამე , მისმა ცხოვრების სიყვარულმა , ჟანინა ჯირომ ) ,მენდოსამ ხელი ჩამოართვა მას ვინც ჩაიბარა კლუბი , რომელიც შემდეგ გახდა კლუბის პრეზიდენტი (ფლორენტინო პერესი) , რომელსაც ადრე წარსულში მოუგო საპრეზიდენტო არჩევნები . შემდეგი პრეზიდენტი კი ნამდვილად ხვდებოდა თუ რა რეაქცია მოყვა ამ აბვამს , კაბინეტში დილის 6 საათამდე მუშაობდნენ რათა აღედგინათ ელექტროობა და მოეწესრიგებინათ იქაურობა .

ასე მუშაობდა რამონი მის მართველობის დროს , მაგრამ წარმატებამ მას ზურგი აქცია , იმიტომ , რომ ვისაც ის თვლიდა ერთგულ მეგობრებად , მათ უკვე მომზადებული ქონდათ თავიანთი ხრიკები , რათა თავს დამსხმოდნენ მენდოსას. 20 ნოემბერს კი "შეთქმულებმა" მიაღწიეს დასახულ მიზანს .

მისი საუკეთესო წლების მომსწრები, "რეალ მადრიდში" ყოველთვის აღნიშნავდნენ იმ სიმსუბუქეს , რომლითაც ის ამბობდა " კი" -ს თითქმის ყველაფერზე . ეს იყო სასარგებლო ბევრისთვის ,მაგრამ ამავდროულად - იქცეოდა დრამა-დ სხვისთვის . მისმა გადაჭარბებულმა დამოკიდებულებამ ფეხბურთელების მიმართ და მანიამ რომლითაც ის ცდილობდა დაეფარა კლუბის ნაკლი , მოიტანა ისეთი შედეგები, რომელსაც ახლაც იხსენებენ მოწიინამღდეგე გუნდები. იმ კლუბებისგან , რომლებიც გზად ეყრებოდა თეთრებს იყო კლუბი , რომელმაც ევოლუცია განიცადა ბერლუსკონის ხელშეწყობით , დიახ ეს იყო "მილანი" და "რეალ მადრიდს" არ შესწევდა ძალა , იმ დროისთვის რათა დამარცხებინა იგი .

მიუხედავად ამ ყველაფრისა , მან კლუბის პრეზიდენტის პოსტზე დაჰყო 9 წელი და ცდილობდა გუნდისთვის წარმატება მოეტანა, მას უყვარდა "რეალ მადრიდი " , ზრუნავდა მასზე და განიცდიდა ტკივილს თითოეული მარცხის გამო.