დღეს მადრიდში სამეფო კლუბის , ლეგენდარული მოედნის , "სანტიაგო ბერნაბეუს" 65-ე იუბილეს აღნიშნავენ , ამ ფაქტის აღსანიშნავად კი გადავწყვიტე ეს სტატია კიდევ ერთხელ გამომექვეყნებინა ...

მთლად არაფერიც არ შეიძლება ითქვას ... იმ მომენტისთვის იქ იყო 1924 წელს აგებული სტადიონისგან შემორჩენილი ტრიბუნა და საფეხბურთო მოედანი , რომლის სახელწოდებაც იყო "ჩამარტინი", მისი ტევადობა კი შეადგენდა 22 000 -ს. არქიტექტორი კი იყო ხოსე მარია კასტელი, ის იყო გუნდის ფეხბურთელი მანამდის სანამ 1920 წელს ,ალფონსო XIII-ე გუნდს დაარქმევდა ''რეალს''. კასტელი ასევე იყო ''ესტადიო მეტროპოლიტენის"(აწმყოში ცნობილი როგორც ატლეტიკო მადრიდის არენა) არქიტექტორი. ეს ერთ-ერთი იშვიათი მიზეზია, რომელიც აკავშირებს ერთმანეთს ორ დაპირისპირებულ გუნდს . აღსანიშნავია ის ფაქტი, რომ 1946/47 წლის სეზონში "ბლანკოსი" თამაშობდა "მეტროპილიტენის" არენაზა , იმ დროისთვის "ჩამარტინი" უკვე დანგრეული იყო და მიმდინარეობდა ახალი სტადიონის მშენებლობა.

ბერნაბეუს უნდოდა 4-ჯერ გაეზარდა ტრიბუნის ტევადობა.ეს წარმოუდგენელია! ამხელა რაოდენობის ხალხის მასა არ წავა ესე შორს ფეხბურთის მატჩის საყურებლად. თან ისიც საკითხავი იყო , საიდან მოჰქონდა მას ფინანსები და ტონობით ცემენტი რომელიც აუცილებელი იყო ამ მონსტრის ასაგებად. სამოქალაქო ომის შემდგომ ხომ , მხოლოდ და მხოლოდ 5 წელი იყო გასული და ქვეყანა ცხოვრობდა პოლიკურ ჭუჭყში და ეკონომიკურ სიმჭიდროვეში, შიშში და შიმშილობაში.

მაგრამ ესეთ ესპანეთში მიუხედავად ყველაფრისა იყო კიდევ ერთი რამ - დავიწყების სურვილი. თეატრში მიმდინარეობდა კომედიების დადგმა , კინოში ატრიალებდნენ შავ-თეთრ ფილმებს , პუბლიკა თვალ-ყურს ადევნებდა მატადორების დაპირისპირებას : მანოლეტესა, მექსიკიდან ახლად ჩამოსულ ფენომენ - კარლოს არუსას და ლამაზ ახალბედას - ლუის მიგელ დომინგინს შორის... რათქმაუნდა ფეხბურთიც .ახალი პროექტი "ჩამარტინა"-სი გახდა საოცრად პოპულარი თემა , ხალხა იპოვა ფეხბურთში ვნება და გამოსავალი ამ ვითარებიდან.

ინვესტიცია

ახლა კი ფულზე. იმისათვის რომ მათ "მადრიდისთვის" მხარი დაეჭირათ , -მა 3 წლის განმავლობაში წარმატებით განახორციელა 60 000 ობლიგაციის გაყიდვა ,თითეულის ღირებულება კი შეადგენდა 500 პესეტას, მათ ასევე ყოველ წლიურად უნდა ეხადათ 5 პროცენტი მთლიანი თანხისა, მომდევნო 20 წლის განმავლობაში. სტადიონის ღირებულება შეადგენდა 38 მილიონ პესეტს ,მთლიანობაში.

მაგრამ ჩვენ მაინც ვიმყოფებით პირველ ფაზაში ავანტიურისა. ბერნაბეუ აცხადებს პროექტის კონკურსს.
ჯიურის თავმჯდომარე კი იყო , პედრო მუგურუსა ონტანონი, მისი სახელი კი ქვია ამ ამჟამად ერთ-ერთი ქუჩას ამ რაიონისა. იქნა არჩეული ლუის ალემანი სოლერას და მანუელია მუნოსა მონასტერიოს პროექტები. სამშენებლო სამუშაო დაევალა კომპანია "Huarte"-ს.

ახლა კი ცემენტზე. მუგურუსა , პრო-ფრანკო და გენერალური დირექტორი კომპანიის "Arquitectura" , იყვნენ არქიტექტორები მონომენტისა , რომელიც ცნობილია როგორც "Valle de los Caídos " მადრიდის გარეუბნებში. ჯვარი ამ მონომენტისა იყო დამზადებული ზემოთ ხსენებული სამშენებლო კომპანიის "Huarte"-ს მიერ . <<მადრიდი>> არ იგემებს ცემენტის უკმარისობის გემოს, რომელიც ხშირად გვახსენებდა თავს "Valle" მშენებლობის დროს.

1947 წელს , 13 დეკემბერს შედგა სტადიონის გახსნა , იმ დღეს იქნა მატჩი ჩატარებული პორტუგალიური გუნდის წინაამღდეგ "OS Belenenses", რომელშიც ბლანკოსმა იმარჯვა ანგარიშით (3-1). პირველი გოლი ახალი მოედანზე თავით გაიტანა საბინო ბარინაგამ.

ბარინაგა , სუსტი , მაგრამ გამანადგურებელი ცენრალური თავდამსხმელი , ზოგჯერ ფლანგებზე მოთაშეც ,მას აქ ძალიან კარგი ისტორია. 3 წლით ადრე 1943 წელს თასის 1/2 ფინალში მან გაიტანა 3 გოლი "ბარსელონას" წინაამღდეგ. (2 გოლი კი არ ჩაუთვალეს).ეს მოხდა , განმეორებით შეხვედრაში, ( კატალონიელებმა იმარჯვეს 3-0 შინ "ლეს კორტსზე'" . იმდროინდელ ბარსას მოედანზე) მადრიდში სამეფო კლუბის ფეხბურთელებმა გაიმარჯვეს გამანადგურებელი ანგარიშით 11-1 .

ბარინაგას პირველი გოლამდე ესპანეთში ბევრი რამ მოხდა , "დემოკრატიულმა" ძალებმა იმარჯვეს მეორე მსოფლიო ომში , მაგრამ ფრანკო რჩება ხელისუფლებაში.

ამ დროისთვის როგორ ვითარდებოდა მოვლენები "მადრიდისთის"? მადლობთ ცუდად .კი მათ გაიმარჯვეს გენერალსიმუსის თასზე , მაგრამ თამაშიც ხარისხი არ იყო საკმარისად კარგი , და გრძელდებოდა ხუმრობა გუნდზე, რომელსაც მიიჩნევდნენ სეგუნდის ღირსად მაგრამ ყველა აღნიშნავდა , რომ "მოედანი ნამდვილად პრიმერას დონის ქონდათ".


და "ბარსელონა"

ბარსელონა ეიფორიაშია , მათ არ უნდათ ჩამორჩნენ და მათი პრეზიდენტი ფრანსისკო მირო სანსი , თხოვს ნებართვას ბერნაბეუს , რომ მისმა არქიტექტორებმა შეისწავლონ გეგმა ახალი სუპერესტადიონისა. "ლეს კორტს"-ი რათქმაუნდა კატალონიელებისთვის გახდა ძალიან მცირე , შემდეგმა ბარსას პრეზიდენტმა(აგუსტინო მონტალ გალობარტიმ) კი შეიძინა უზარმაზარი მიწები რათა აეგო მორიგი ესპანური საოცრება და რაღა თქმაუნდა ეს უნდა ყოფილიყო უფრო დიდი ვიდრე მადრიდში აღმართული მონსტრი. ბერნაბეუმ საშუალება მისცა გაცნობოდნენ , ტრიბუნისა და ფუნდამენტის შექმნის ხელოვნებას, თუმცაღა ერთი ცბიერი პირობით , მათ ეს საჯაროდ უნდა ეღიარებინათ. რათქმაუნდა პირობა არ შესრულდა და "კამპ ნოუ" იქნა გახსნილი 1957 წლის 24 სექტემბერს . 1955 წლის 4 იანვარს კი <<ახალ ჩამარტინს>> ეწოდა პრეზიდენტის საპატივცემულოდ "სანტიაგო ბერნაბეუ".


"სანტიაგო ბერნაბეუ" იყო ახალი ეპოქის დასაწყისი მსოფლიო სტადიონებისა , სანამ ის სპორტული ლეგენდა გახდებოდა მანამ ის არქიტექტული მოვლენა იყო.