ბუნებრივია, რომ იმ კლუბისთვის, რომლის ყურადღება ნებისმიერი შეხვედრისას , რაც შეიძლება ბევრი გოლის გატანაზეა კონცენტრირებული და მაქსიმალურად ცდილობს დიდი სხვაობით მოგებას, ძელი იქნება მუდამ 100%–იან დაცვაზე ფიქრი. მადრიდისგან ყოველთვის სანახაობრივ თამაშს ელიან, კარგ შეტევებს და არა დაცვით ტაქტიკას. მაგრამ , ისევე როგორც სხვაგან, ფეხბურთშიც იდეალური არაფერი არსებობს, ეს გაშვებული გოლები, კი იმ თამაშის სანაცვლოდ იყო, რა თამაშიც მადრიდელებმა უჩვენეს. 1960 წლის ფინალთთა ფინალში კლუბმა სამი გოლი გაუშვა...

პელეგრინი, როცა ეკითხებიან კიდევ ერთ სტანდარტული მდგომარეობიდან გატანილ გოლზე, პასუხობს "ეს სამუშაო ადგილია" და ძნელია ამ ადამიანს არ დაეთანხმო, ვინაიდან ეს უკვე ავადმყოფობას ემსგავსება, მაგრამ მადრიდელებს ამ შემთხვევაში გამართლება აქვთ. ბლანკოსები მეორე ტაიმზე 3:0 ანგარიშით გავიდნენ და შეუძლებელია ისინი არ ფიქრობდნენ იმ დაძაბულ კვირაზე, რომელიც მათ წინ ელოდებათ.

ჩაატარეს რა თამაშის პირველი ნახევარი ისე, როგორც საჭირო იყო და გაიტანეს რა საკმარისი გოლი, რითაც კრიტიკოსებს საკუთარი საქმის კეთების საშუალება არ მისცეს, მადრიდელები შესვენებაზე დამშვიდებულნი გავიდნენ და ფიქრობდნენ, რომ მეორე ნახევარში ციურიხი შეეგუებოდა მარცხს და თამაშიც მშვიდად გაგრძელდებოდა, მაგრამ როგორც ჩანს შალანმა საკუთარი ფეხბურთელებისთვის საჭირო სიტყვები გამონახა სათქმელად და აიძულა ისინი გულშემატკივრები გამო თავდადება გამოეჩინათ. მათაც დაუჯერეს და გადაწყვიტეს დროებით დაენებებინათ ფიქრი კაკასა და რონალდუს მაისურებზე (თამაშის ბოლოს როგორც წესი ფეხბურთელები მაისურებს ცვლიან.) და ეჩვენებინათ, რომ მათ ფეხბურთის თამაშიც შეუძლიათ. თავად მადრიდის რეალის წინააღმდეგაც კი.

მაგრამ ვინ იცის, შეძლებდა კი ციურიხი ინგლისელი მსაჯის ატკისონის, რომელმაც "მოახერხა" და დარღვევა დაინახა კასილასის თამაშში, დამხარების გარეშე გოლის გატანას? მოდით მაგალითი პელეგრინისგან ავიღოთ და ნუ ვილაპარაკებთ მსაჯთა გადაწყვეტილებებზე. ამ გოლმა ციურიხის ფეხბურთელებს დიდი ემოციური იმპულსი მისცა–მათ კლუბის ისტორიაში პირველი საჩემპიონთა ლიგო გოლი გაიტანეს და ისიც ევროტურნირების კაპიტნის კარში. ეს ასე ვთქვათ ადრენალინის მოზღვავებას გავდა. ციურიხის ფეხბურთელებს ფრთები გაუჩნდათ და ერთმა ფრთებგაჩენილმა ციურიხელმა მოახერხა და შეიჭრდა მადრიელთა საჯარიმოში, საკმაოდ მაღლაც ახტა–ალბათ მიხვდით რისი დახმარებითაც და გაიტანა გოლი, რომელიც სავარაუდოდ მას მთელი ცხოვრება ემახსოვრება.

აღვფრთოვანებას იწვევს ი ფაქტი, რომ ციურიხმა აჩვენა თავისი ფეხბურთი და მიუხედავად მეტოქის ისტორიისა, მაინც არ "ჩაწვა" დაცვაში. მაგრამ ამასთანავე აღსანიშნავია მათი ხისტი თამაში, ვინაიდან რამდენიმე შემთხვევაში მადრიდელებს ნერვიულობამ მოუწიათ.

ყველაფრის მიუხედავად რეალი შვეიცარიაში არ ჩასულა 3:2 ანგარიშით მოსაგებად. ამიტომაც ძალიან სწრაფადვე მოახერხა დაეჭრა ფრთები მეტოქისათვის–დაიბრუნა რა ბურთზე კონტროლი. კლუბმა დაამტკიცა, რომ ნებისმიერ დროს შეუძლია საკუთარ ხელში აიღოს თამაშის სადავეები. ამასთანავე მადრიდის რეალმა აჩვენა მომენტების გამოყენების შესანიშნავი შედეგი. შვიდი ზუსტი დარტყმიდან ხუთი მეტოქის კარში აღმოჩნდა. ერთი კითხვა , რომელიც შეიძლება გაგვიჩნდეს არის ის, თუ სად წავიდა დანარჩენი ორი ბურთი, მაგრამ მოდით ტაბლოს შევხედოთ, ვინაიდან ფეხბურთში მთავარი ანგარიშია.