მეხიახი, კარვახალი, დერიკი, საესი, გარსია-ნობლეხასი.

თავი 2. მეკარეები და მცველები..

ხესუს ფერნანდესის ეფექტური თამაშის მიუხედავად, რომელიც "კასტილიის" კარს იცავს, "მადრიდმა" ნამდვილად მფრინავი "კედელი" იპოპა: ხესუსის კოლეგა, ტომას მეხიასი.

იგი გიგანტების სკოლიდან არის წარმოშობით, რადგან ტომას მეხიასის სიმაღლე თითქმის ორ მეტრს შეადგენს. იგი შედგენილია მატერიალებისგან, რომლებსაც ინჟინერები ხმარობენ : მისი სიმაღლე-ეს არა ხის, არამედ რეზინის ორი მეტრია. დღეს, სწავლისა და აღზრდის რამოდენიმე წლის შემდგომ, მისი ფრთები მას ყველგან ეხმარება : მას შეუძლია შტანგიდან შტანგამდე ფრენა კიბის დაუხმარებლად, მას შეუძლია დაიჭიროს ბურთი, რომელიც დარტყმულია უძლიერესად, ერთი ხელის გაშლით, თითქოს ფრთების, ასევე მას შეუძლია თავისუფლად მოიგერიოს ერთი-ერთზე გასული მოწინააღმდეგის დარტყმული ბურთი. ასეთ მეკარესთან ნებისმიერი კარი პატარავდება თითქოს ფუნთუშის მაღაზხიაა..

მარჯვნიდან-დანი კარვახალია-დაუღლელი მშრომელი, რომელიც ქარივით დარბის წინ და უკან, მისი შესახედაობა მალავს მის ნამდვილ ძალას. ამჯერად ბუნებამ შეძლო და თავისი წვლილი შეიტანა პიტბულის განვითარებაში : კუნთების მიუხედავად, დანის აქვს კბილები, რომელიც იმისთვის ებოძა მას, რომ თავის მეტოქეს ჩაეჭიდოს. როდესაც ის წინ მირბის, იგი არ გავს ლატერალებს, რომლებიც ერთვებიან შეტევებში, რათა პაპარაცების ობიექტივში მოხვდნენ; იგი უტევს, რათა მოიგოს მატჩი, ასევე იგი იყენებს კლასიკური თავდასხმელის ორ შესაძლებლობას : კარგი პასი და უძლიერესი დარტყმა. როდესაც დანი ბრუნდება, ამით იგი მოედანს ამცირებს; ანუ, იგი დაუმარცხებელი მცველია, რომელიც ბურთის ფლობით გულშემატკივარს სიცოცხლეს მატებს. თუ ყველაფერი კარგად ჩაივლის, იგი "რეალში" ითამაშებს.

კარვახალის გვერდით შეეძო თამაში დერიკ ოსედეს, "ხუვენილ ა"-ს პირველ ცენტრალურ მცველს. მას თავისუფლად შეეძლო ყოფილიყო იამაიკის მცხოვრები თავისი უდიდესი და ელეგანტური ნაბიჯის გამო, მაგრამ იგი რუდ გულიტია; ჩაცმული თეთრად; იგი ძალიან გავს ჰოლანდიელ ფეხბურთელს, რომელიც საჯარიმოში მტაცებელის შესახედაობით შერბოდა. ეს ჰოლანდიელი ფაქტორი ახლდება დერიკის მადრიდული ინტუიციით, მისი გიბრიდული პლასტიკურობითა და ძირითადი ინსტინქტით, რომელსაც უდიდესი წვლილი შეაქვს თავისი კარის მშლარად შენახვაში ექსტრემალურ სიტუაციებშიც კი : ეს არის თვითშენახვის ინსტინქტი. მაგრამ საღოლე ალღოს მიუხედავად, დერიკი ჩვეულებრივად იღებს შეტაკებას, აგრძელებს კონფლიქტს მეტოქესთან და გამოირჩევა ცივსისხლიანობითა და ავტორიტეტით. იგი დაცვას ისე ფლობს, თითქოს თავის მუსკულატურას ძაბავს, მიიწევს წინ, იგერიებს დარტყმას და ბრუნდება საკუთარ პოზიციაზე, როგორც "პრუჟინა". მისი პროფესიონალური არგუმენტი დამაჯერებელია : იგი თავდაჯერების განასახიერებაა, ამიტომაც უდიდეს პატივისცემას იმსახურებს.

ჩვენს წარმოსახვით გუნდში დერიკი თამაშობს დაცვის ცენტრში ივან საესთან, "ხუვენილ ბ"-ს ცენტრალურ მცველთან, რომელიც გამარჯვებულად დაიბადა. მე ვიტყოდი, რომ თავის 16 წლის მიუხედავად მან იცის გოლის ტოპოგრაფია : თუ მისი სიმაღლე 183 სანტიმეტრს შეადგენს, მაშინ მის ოჯახს მოუწევს შეეგუოს იმას, რომ მათ ოჯახში გიგანტი ეზრდებათ, რომელიც მიუახლოვდება სულ მალე 1,90 მეტრს. გარდა ათლეტიური მონაცემებისა, ივანი-ცენტრალური მცველია, რომელსაც უკვე შეუძლია კორპუსის დადგმა. ბურთის წართმებასა და პასის გაკეთებაში დამაჯერებელი, მას შეუძლია გაორმაგდეს, როგორც ორისრიანი საათი;-როცა საჭიროა-მცველი, სხვა შემთხვევებში კი-კორსარი. არც ერთი წამის დაკარგის გარეშე, იგი ყველა სივრცეს კეტავს და იგივე პუნქტუალურობით გადადის შეტევაზე; აკეთებს პასს და ათავისუფლებს ამით გუნდს.

"ლა ფაბრიკასი" 3 ნომრიანი მაისური ექნებოდა სახელების ნამდვილ ქუჩას-გარსია ნობლეხასი; უფრო სწორედ ხავიერ გარსია-ნობლეხას ერნანსს, მარცხენა ლატერალს, რომელმაც ადგილი "ხუვენილ ა"-ში დაიმკვიდრა და მისი გვარი უკვე წერია ნაკრებების მწვრთნელების ბლოკნოტებში; მას უკვე უდიდეს პატივს ცემენ გუნდში.

დიდი აღნაგობით, გარსია-ნობლეხასი არ გავს ტრადიციულ დაბალ მარცხენა მცველს, რომელიც ყოველთვის, უკან დაბრუნებისას ფარავს 100 მეტრს და იყენებს თავისებურ ფინტებს, რათა შური იძიოს მეტოქეზე და კვლავ გადაკვალიფიცირდეს მცველად. მისი თამაშის სიბრძნეობა ხდება მისი მოსწავლის შეხედულების ანტონიმი. იგი მოედანზე სერიოზული სახით დარბის და წააგავს პაოლო მალდინის, მისთვის საყვარელ ფეხბურთელს.

თუ ისინი ასევე განაგრძობენ პროგრესირებას, მაშინ ტომასი, დანი, დერიკი, ივანი და ხავიერი უახლოეს მომავალში "სანტიაგო ბერნაბეუს" კარის დამცველებად მოგვევლინებიან. ისინი თეთრი სახლის ჰორნიზონები იქნებიან.

ოთხი მიმართულება.

დინამიკურ და კარგად დაკომპლექტებულ გუნდში დაცვა უნდა იყოს მექანიზმი ოთხი მიმართულებით : მარცხნივ, მარჯვნივ, წინ და უკან, უნდა მიიწევდეს წინ და ბრუნდებოდეს შეუჩნევლად უკან, რათა შექმნას თამაშგარე და მეტოქე გუნდის თავდასხმელები მუდამ დაძაბულობის ქვეშ იყოლიოს. ცენტრალურ დაცვას უნდა ეხმარებოდეს ფლანგები, რათა "დააბრმავონ" მეტოქე და თავიანთი ზონა მას ტუპიკად გადაუქციონ. მიუხედავად ჩამონათვალისა, ეს მანევრები, რომლებიც საბრძოლო განათლებას გავს-მხოლოდ ნახევარი სამუშაოა.

ბურთი წართმეულია და ლატერალებს შეუძლიათ შეასრულონ ვინგერებისა და ფლანგის მცველების ფუნქცია შეასრულონ, ცენტრალური მცველები კი თავის მხრივ უნდა უმატებდნენ კიდევ ორ ასპექტში, ანუ გაალამაზონ გუნდი : გააკეთონ პასი შეტევის დასაწყებად და დაარ, რათა დაასრულონ ყველაფერი..

პირველი ნაწილის სანახავად დააჭირეთ აქ

გაგრძელება იქნება..