სპორტული ილუსტრაციების უკანასკნელ ნომერში სრული ყურადღება ჟოზე მოურინიოზეა გამახვილებული. ამირიკული პრესტიჟული გამოცემა, რომელიც პირველად 1954 წელს გამოვიდა, შეიცავს ექვს ფურცელს. უკანასკნელი ნომრის სახელწოდებაა "რა არის ასეთი განსაკუთრებული ჟოზე მოურინიოში". სტატიაში მიდის საუბარი, თუ რატომ ითვლება მთავარი მწვრთნელი არამარტო საუკეთესო ფეხბურთში, არამედ სპორტის ყველა სახეობაში. მოურინიო უერთდება ისეთ ხალხს, როგორებიცაა მაიკლ ჯორდანი, ტაიგერ ვუდსი, მაიკლ ფელპსი და რაფაელ ნადალი, რომლების შესახებაც დაწერილ იქნა ამ ჟურნალში.

სტატია გრანტ ვალმმა დაწერა, რომელშიც მოურინიოს წარმატების მიზეზებზე ისაუბრა. აღსანიშნავია, რომ მხოლოდ ფეხბურთზე არ იყო საუბარი."ფეხბურთის მწვრთნელი, რომელსაც მხოლოდ ფეხბურთი ესმის, არ არის დიადი მწვრთნელი" აცხადებს მოურინიო, რომელმაც შეიცვალა Microsoft-ისა და Apple-ს მართვა, ჟოსენ ვუდენის წარმატებები, ჰოკეის მწვრთნელების მუშაობის მეთოდები და ასევე წაიკითხა წიგნები, რომლებიც დაწერა ფილ ჯექსონმა. ასევე ჟოზეს წაკითხული აქვს კოლინ პაუელის ავტობიოგრაფია.

ერთ-ერთი ტალანტი, რომელიც სხვებისგან განასხვავებს მოურინიოს არის მისი შესაძლებლობა ნებისმიერი ფეხბურთელისგან მაქსიმუმის ამოღების. იმ დროს როდესაც ფილ ჯექსონმა (NBA), ჟო ტორემ (MLB), ბილ ბელიჩიკმა (NFL) და მაიკ კრზიზევსკიმ (NCAA) იზეიმეს მოსალოდნელი გამარჯვებები, მოურინიომ ორჯერ მოიგო ლიგა ისეთ გუნდებთან, რომლების შემადგენლობაც ბევრად ჩამორჩებოდა კონკურენტებს.



"მანჩესტერ იუნაიტედის" მწვრთნელი ალექს ფერგიუსონი ხსნის მოურინიოს წარმატების ერთ-ერთ გასაღებს:"თქვენ გაქვთ განსაკუთრებული კრიტერიები ხელმძღვანელობის გადმოსახედიდან, ეს კი-წარმატების საფუძველია. მისი წარმატებები დღეს ნამდვილად უნდა შეფასდეს როგორც უმაღლესი კლასი."სტატიაში კვლავ ესმევა ხაზი იმას, როგორ შეუძლია მოურინიოს თავის ფეხბურთელებს თავდაჯერება მოუმატოს.




მისი პროცესის ნაწილი და ოქროს წესი, რომელსაც იგი ყოველთვის ითვალისწინებს, შეიცავს გუნდში ისეთი ენის შეტანას, რომელიც მოუხდება იმ კლუბის კლუტურას. კონკრეტულ ფეხბურთელთან საუბრისას იგი ფეხბურთელს მის მშობლიურ ენაზე მიმართავს. მოურინიო ხუთ ენას ფლობს და ამბობს, რომ ეს მას ძალიან ეხმარება. "ფეხბურთელი ძალიან დიდ სიამოვნებას იღებს, როდესაც შენ მას უხსნი იმ ენაზე, რომელიც მისთვის მშობლიურია."

სტატია მოურინიოს რბილ მხარესაც აჩენს; ეს არის ოჯახის ადამიანი, რომელიც სახლში დაბრუნებისას აღარ არის მთავარი. ვინ იცის, იქნებ იგი თავის მომავალს ამერიკის რომელიმე კლუბსა ან მეტიც, ნაკრების მწვრთნელად ხედავს. თუ ეს ასეა, იგი ძალიან დაეხმარება აშშ-ში ფეხბურთის განვითარებას.