”მადრიდის რეალში” ბენზემას განვითარება და წინსვლა ცხადყოფს, რომ ფრანგმა შეძლო თავისი შემტევი თამაშის სტილის პოვნა. ბენზემას შემთხვევაში საუბარია არა მორიგ ძლიერ თავდამსხმელზე, არამედ საუბარია თავდამსხმელზე, როგორც გუნდის შემადგენელ ნაწილზე, რომელიც აფრქვევს სახიფათო მომენტებს, თამაშობს, როგორც ცენტრფორვარდი, ასევე ფლანგებზე, როგორც ”გრანადასთან” შეხვედრაში, იგუანითან ერთად და მის გარეშე. სწორი გადაწყვეტილების მიღება და ტექნიკა, სიზუსტე ბურთის ფლობისას და დარტყმისას, ყველაფერ ამას ბენზემა თან ურთავს მუდმივ მოძრაობას. სწორედ ასეთი თავდამსხმელების ეშინიათ მცველებს, ვინაიდან ის თვალს ადევნებს მათ და ხედავს მათ, ისინი კიდევ ერთხელ შეხედავენ მას და ფორვარდი უკვე აღარ არის იმ ადგილას.

ადვილად შეთავსებადი, როგორც იგუაინთან, ასევე მის გარეშე, უბრალოდ ნებისმიერ სხვა ”ცხრიან”-ის როლის შემსრულებელთან, ბენზემა უბრალოდ არავის აძლევს საშუალებას, რომ მის პოტენციალში ეჭვი შეიტანონ. უფრო მეტიც, კიდევ შეიძლება გაგრძელება, ფრანგი თავს უფრო უკეთ ტიპიური ცენტრფორვარდისთვის განკუთვნილი სივრცის გარეთ გრძნობს, სადაც ის უფრო მეტ თავისუფლებას და სამოქმედო რადიუსს, ასევე ჩართვის შესაძლებლობებს ფლობს. როგორც რაულს, ბენზემას შეუძლია მთელ მოედანზე მოძრაობა. ის ამას მცველების ჩრდილის ქვეშ ახერხებს, მაგრამ ამავდროულად მას სულ რაღაც წამები ჭირდება იმისთვის, რომ მოვლენათა ეპიცენტრში აღმოჩნდეს.